Jak motywować dzieci do nauki w warunkach domowych
Witam Państwa bardzo serdecznie
Aktualna sytuacja stawia przed nami wszystkimi nowe wyzwania. Obecnie Państwa dzieci przebywają w domu, nauczanie odbywa się zdalnie, co zdecydowanie wymusza od Państwa i dzieci dodatkowej mobilizacji i motywacji.
Zdaje sobie sprawę , że może to być momentami trudne, zwłaszcza, że bardzo często
w normalnych warunkach jest to często wyzwaniem.
Sytuacja jest taka a nie inna i na pewno bardziej konstruktywnym podejściem jest teraz szukanie rozwiązań niżeli skupianie się na trudnościach.
Wiem, że Państwo współpracują ze szkołą i mają dużo wyrozumiałości co do aktualnej sytuacji, to bardzo konstruktywna i wspierająca postawa. Dziękuje bardzo za to!
Poczucie emocjonalnej bliskości, wsparcie i bycie ze sobą jest teraz ważnym elementem naszej dobrej kondycji psychofizycznej. W sytuacji stresowej w której wszyscy się teraz znajdujemy wydzielają się hormony stresu kortyzol, adrenalina, a to zdecydowanie obniżania naszą odporność.
Odporność jest nam teraz bardzo potrzebna. Dlatego krótkie ABC jak zadbać o swoje emocje
i kondycję psychofizyczną teraz:
- Po pierwsze ogranicz oglądanie i słuchanie wiadomości na temat wirusa. Wiadomo, że chcemy wiedzieć co się dzieje, ale nie bombarduj się tym cały czas, te wiadomości podnoszą nam poziom, lęku , strachu i stresu a to wpływa na cały nasz organizm. Wiele badan m.in. dr Candance B. Pert pisze, że z każdą emocją skojarzona jest odpowiednia substancja chemiczna i wpływa nasz organizm. Lęk osłabia nas zdecydowanie.
Zachowaj ostrożność i dostosowuj się do zaleceń. Zostań w domu dbaj o higienę. To możesz zrobić i masz na to wpływ.
- Dostarczaj sobie w tym czasie przyjemnych emocji, obejrzyj coś przyjemnego (komedia, ulubiony film, muzyka itp.) jeśli chcesz tańcz, śpiewaj z dziećmi wszelkie pozytywne emocje bardzo wspierają nasz układ odpornościowy.
Wirus nas zatrzymał, popatrzmy na to co najważniejsze!
Doceńmy to co mamy i cieszmy się z tego.
Psycholog szkolny
Marta Wojtanowicz -Konior
Jak motywować dzieci do nauki w warunkach domowych
1. Warto stworzyć ramowy plan dnia. Dzieci lubią rytuały, to porządkuje i daje poczucie bezpieczeństwa. Usiądźcie razem porozmawiajcie o obecnej sytuacji, ustalcie zasady, czas na naukę i obowiązki, czas wolny. Potrzebujemy uporządkowania w obecnym chaosie. Poza tym granice i normy dzieci są zawsze potrzebne. Stałe punkty dnia dają im poczucie bezpieczeństwa.
Pamiętajcie „Dzieci potrzebują odnaleźć w swoich rodzicach nie równoprawnych kolegów, ale dojrzałych i dorosłych ludzi”.
P. Pellegrino
2. Rozmawiaj o emocjach i słuchaj dziecka. W obecnej sytuacji dzieci też mogą reagować silnymi emocjami, zwłaszcza kiedy widzą rozemocjonowanych rodziców. Dzieci odczuwają różne emocje nie zaprzeczajmy ich uczuciom, rozmawiajmy o tym. Samo wypowiedzenie przez dziecko tego co czuje jest ważne. Dajmy im wsparcie to my jesteśmy dorośli, mamy większe zasoby do zarzadzania własnymi emocjami. To my mamy dawać wsparcie dzieciom a nie odwrotnie.
Pamiętajcie „ Natura dała nam jeden język, a dwoje uszu, abyśmy słuchali dwa razy tyle, co mówili”.
Zenon z Kition
3. Mądrze motywuj: w procesie szkolnego uczenia się motywacja odgrywa dużą rolę. Jest siłą pobudzającą do nauki, zdobywania wiedzy i rozszerzania własnych zainteresowań. Od kar lepsze są nagrody, ale stosowanie ich musi być ostrożne. Złotym środkiem jest drobna nagroda, np. w postaci uznania rodziców, pochwały. Dziecko będzie miało poczucie, że rodzice doceniają jego trud i wysiłek włożony w naukę.
Pamiętajcie: „Dzieci , które często chwalimy, są otwarte, maja poczucie własnej wartości, nie boją się ryzyka, kochają ludzi i siebie.
Te zaś, które są stale ganione, stają się niepewne lub zbuntowane, nisko oceniają swoje możliwości (akceptacji często poszukują poza domem- np. w destruktywnej grupie), niechętnie podejmują się nowych zadań.”
R. Carlson
4. Wspieraj ale nie wyręczaj. Nie rób zadań za dziecko. Pomagając
w odrabianiu zadań domowych nie należy wyręczać dziecka. Należy wdrażać je do samodzielnej pracy. W procesie uczenia się ważną rolę odgrywa samokontrola wykonanej pracy. Chodzi w niej o to, aby dziecko samo odkryło swoje błędy i samo je poprawiło. Należy dziecko przyzwyczajać do podejmowania wysiłku, do pokonywania trudności, wtedy uwierzy we własne możliwości. Robiąc za dajemy informacje, że „Ty tego nie potrafisz”.
„ Modle się, aby dzisiaj nikt z dorosłych nie zabrał mi pługa i nie powiedział: jesteś jeszcze za mały; żeby nikt z dorosłych nie zabrał mi młotka i nie powiedział: uważaj, bo zrobisz sobie krzywdę; żeby nikt z dorosłych nie odebrał mi pędzla nie powiedział: nie bazgraj tak.
Błagam Was zostawcie mi dzisiaj pług, młotek i pędzel.”
Hoffmann-Herreros
Dla wszystkich Rodziców, Uczniów naszej szkoły, oraz Waszych rodzin
życzę dużo zdrowia, odporności i tej fizycznej i psychicznej.
Psycholog szkolny
Marta Wojtanowicz -Konior